1. Yuhanna 1

Işıkta Yürüyelim

Oğul derken... Tanrı doğmaz doğurmaz derler. Kesinlikle, hak veriyoruz. Zaten hiç birimiz ilişki oldu da İsa doğduğuna inanmaz. Saçmalık bu. Neye inanırız öyleyse?

Tanrı, Melek Cebrail'i Celile'de bulunan Nasıra adlı kente, Davut'un soyundan Yusuf adındaki adamla nişanlı kıza gönderdi. Kızın adı Meryem'di. Onun yanına giren melek, “Selam, ey Tanrı'nın lütfuna erişen kız! Rab seninledir” dedi.

Söylenenlere çok şaşıran Meryem, bu selamın ne anlama gelebileceğini düşünmeye başladı. Ama melek ona, “Korkma Meryem” dedi, “Sen Tanrı'nın lütfuna eriştin. Bak, gebe kalıp bir oğul doğuracak, adını İsa koyacaksın. O büyük olacak, kendisine ‘Yüceler Yücesi'nin Oğlu’ denecek. Rab Tanrı O'na, atası Davut'un tahtını verecek. O da sonsuza dek Yakup'un soyu üzerinde egemenlik sürecek, egemenliğinin sonu gelmeyecektir.”

Meryem meleğe, “Bu nasıl olur? Ben erkeğe varmadım ki” dedi.

Melek ona şöyle yanıt verdi: “Kutsal Ruh senin üzerine gelecek, Yüceler Yücesi'nin gücü sana gölge salacak. Bunun için doğacak olana kutsal, Tanrı Oğlu denecek.”

Luka 1:27-35

İsa'nın doğması Adem'in günaha düşmüş soyundan olmaması, Tanrı'nın Kutsal Ruhundan olması gerekti. Yoksa İsa her hangi birimiz gibi ve en fazla bir peygamber olurdu. Mesihimiz, Kurtarıcımız olamaz, adı İsa anlamı 'kurtuluş' sağlayamazdı.

RAB Tanrı'ya 'Baba' denir, çünkü kendisi öyle söyledi. Sadece İsa için de demedi, ama kutsallığa tutunan herkese 'oğlum' ve 'kızım' der. İsa'nın yeri tabii ki üstün ve bambaşka. Kurtulacak olan hepimizin kralı, kahramanı, ağası.